Różne oblicza maja.

Się nie pisze, bo wzięło się (na własne życzenie) na głowę (i na ręce) tyle spraw, ze się czasu nie ma.
A jak już się znajdzie trochę czasu na wytchnienie, to albo siedzę na balkonie, albo leżę na kanapie i gapię się w sufit.
Do komputera jakoś mnie nie ciągnie, chyba mnie trochę przeforsował ten koniec kwietnia, kiedy to siedziałam non stop i przenosiłam komentarze.
Wcale mi ten zryw nie był potrzebny, bo niby teraz mogę sobie to wolno uzupełniać, ale … co się stało, to się nie odstanie.

A poza tym, aż się nie chce otwierać laptopa, bo wyskakują z niego takie newsy, ze się od razu człowiekowi robi niedobrze.
Niby człowiek żyje w miarę świadomie i wie, że zło było, jest i będzie, ale dopiero jak się dostane po oczach filmem czy artykułem otwierają się  człowiekowi oczy i opadają ręce.
I ciśnie się pytanie - dlaczego zło dzieje się akurat tam, gdzie każdy spodziewa się dobra, prawości, życzliwości, szlachetności i wielkoduszności. 
A zasłanianie się "pewnym panem"  (czytaj Romanem Polańskim) w kontekście zjawiska pedofilii, jest po prostu słabe, niegodne i trywialne.

Jednak czasem jest dobrze, kiedy większe problemy przysłaniają problemy mniejsze, bo wtedy nasze bolączki, są jednak z tych lżejszych i błahych .
Poza tym, pogoda się skiepsciła (ale niech pada, bo deszcz potrzebny) i wypadła z planu wyprawa do lasu w celu polowania na konwalie.
Ja nie będzie widoku na wyprawę w plener, to kupię konwalie w bukieciku, bo mam ochotę by tym skromnym kwiatuszkom przyjrzeć się przez obiektyw.Szkoda tylko, ze ten przepiękny miesiąc maj ucieka tak szybko w tych niezbyt sympatycznych okolicznościach nie tylko pogodowych.