Czas było przywyknąć...

Mija trzeci dzień mojego pobytu tutaj, drugi dzień zabiegów.

W domu od dłuższego czasu sobie „ruchowo” folgowałam , więc teraz po średnio intensywnych ćwiczeniach mam zakwasy jakbym przebiegła nieomal Maraton;).

Próbowałam to trochę „rozchodzić” i prawie trzy godziny włóczyłam się po tym rozkopanym parku.

Czy pomoże zobaczę jutro, albo będę chodziła jak człowiek, abo też jak nasz praprzodek, na czworakach.

A poza tym żałuję, ze jednak nie uciekłam pierwszego dnia do domu, mając w nosie to całe leczenie.

Przyjeżdżam do tego sanatorium od dwudziestu lat, kiedyś dwa razy w roku,  teraz raz w roku.

Polubiłam to miejsce za profesjonalizm, dobrą jakość opieki lekarskiej, dużą wiedzę i uczciwość zawodową rehabilitantów, smaczne i zdrowe posiłki i miłą atmosferę.

Od dawna szwankowała organizacja przyjmowania pacjentów, więc zawsze nie lubiłam pierwszego dnia pobytu.

Psioczyłam na to, ale przechodziłam nad tym do porządku dziennego i co roku wybierałam się na leczenie.

No, ale się zepsuło - wszystko.

A właściwie prawie wszystko, bo rehabilitanci dalej są bardzo dobrzy w swoim fachu i serdeczni dla kuracjuszy.

Ale mają wytyczne kolidujące ze zdrowym rozsądkiem, uczciwością i etyką zawodową.

Wytyczne mają też lekarze, mają zaoszczędzić na kuracjuszach ile się da.

W praktyce to oznacza, ze zlecają kuracjuszom zabiegi nie te, które mają pomóc, tylko te, które są tańsze.

Przyznaję, że już od dwóch , trzech lat zauważałam małe uchybienia, ale myślałam sobie – to się zdarza, każdy może mieć lepszy, lub gorszy dzień, każdy może się pomylić, wszak nie myli się tylko ten, co nic nie robi ….

Ale w tym roku widzę wyraźnie, ze to zaczynała się równia pochyła i z biegiem czasu „sypie” się wszystko coraz szybciej.

Właściwie nie powinnam być zdziwiona, bo wystarczy rozejrzeć się w koło siebie, widać wyraźnie co się dzieje i to w każdej dziedzinie.

Znaki czasu, znaki polityki.

Bezpośrednio to „pogorszenie” mnie nie dotyka, bo za długo tu przyjeżdżam, by dać się „oszukać”.

Ale nie jest  miło patrzeć, ze takie wspaniałe miejsce przestaje istnieć, ze uleciał gdzieś klimat ten sprzed kilku lat, że ludzie, których lubiłam, którym wierzyłam i ufałam i których szanowałam dali się zdeprawować.

Sanatorium będzie istnieć dalej, będzie nawet ładniejsze i wygodniejsze, bo wciąż się modernizuje.
Zarządzający dobrze znają prawa ekonomii, wiedzą, że im więcej w infrastrukturę zainwestują, tym więcej ludzi przyciągną i więcej zysków z biznesu wycisną.

Tylko niczego nieświadomi kuracjusze będą się kąpać w ilościowo zmniejszonej i rozcieńczonej siarce, będą brać zabiegi nie te, które im powinny pomóc, lecz te, które są tańsze.

Bo niby jak lekarz ma utrafić z zaordynowaniem zabiegu, kiedy nawet zza biurka nie wyjdzie by zbadał pacjentowi choćby jego zakres ruchu, czy zmierzył ciśnienie.

Na dokumenty medyczne, które kuracjusz przywozi z sobą też tylko ledwo zerknie.

Tak, osobiście zetknęłam się  z takim "badaniem" w ubiegłym roku, kiedy "mój" lekarz był na urlopie, a kuracjusze przepytywani przeze mnie na ten temat wszyscy potwierdzali ten "nowatorski" sposób badania.

Na szczęście „mój” lekarz bada dokładnie i wnikliwie.

Ale też ma swoje za uszami, bo próbował mnie oszwabić, niestety, nie wiedział, ze starego wróbla na plewy się nie złapie.

Sorry, ze tak sobie tu trochę ulałam żółci, ale jest mi smutno, ze tak się wokół dzieje.

Cóż, czasy i polityka i tu odbiła swoje piętno.

Czas było przywyknąć, jak mówił Kargul ...