Blisko, coraz bliżej...

W tamtym tygodniu zakończyłam moją działalność kartkową „wyprodukowaniem” dziesięciu kartek świątecznych, ( to nie były kartki trójwymiarowe, tylko zwykłe, płaskie) na  kiermasze świąteczne do szkoły dla Wiktorii i do przedszkola dla Stasia.

U Stasia wszystko odbyło się normalnie, kartki zakupili rodzice przedszkolaków, natomiast u Wiktorii karki zgarnęły panie nauczycielki, ale zapomniały za nie zapłacić.

Los czasem lubi z nas zakpić i ten szwindel wydał się na drugi dzień.

Powiedziały o tym uczennice ze starszych klas, które obsługiwały kiermasz.

Panie zamiast spalić się ze wstydu (wszak o przywłaszczeniu sobie kartek przez nauczycielki wiedzą uczniowie), to udają, ze nic się nie stało i czekają aż sprawa przyschnie.

Jedna unika spotkania z córką, pozostałe zachowują się jakby nic się nie stało.

Ja jestem wściekła bo nie po to ślęczałam dwa wieczory, żeby „panie sobie kartki  wzięły”, tylko po to, by zasilić fundusz szkoły.

Ten tydzień w całości poświęciłam na przygotowania do świąt.

Mimo, ze szło mi dość ślamazarnie, jakoś posuwałam się do przodu.

Zrobiłam już wszystko, co można było zrobić.

Ryby usmażone i zalane zalewą słodko kwaśną, część zamrożona – do odgrzania w piekarniku przed wigilią (są soczyste i chrupiące jakby były smażone przed chwilą a nie ma w całym mieszkaniu zapachu smażonych ryb).

Zamrożone są również pstrągi, nafaszerowane masełkiem pietruszkowym i cytryną, zawinięte w pergamin. Piecze się też przed podaniem na stół.

Udekorowane mieszkanie i ubrana choinka, zrobione zakupy

Przedwczoraj robiłam farsz do pierogów z kapustą i grzybami, grzybowy do uszek i mięsny do pierogów na „po świętach” i na Sylwestra.

Byłam przerażona ilością farszów, które trzeba było zwinąć w ciasto.

A przedtem jeszcze to ciasto zagnieść.

Wczoraj przyjechała córka i przywiozła temomix, który w trzy minuty zagniótł miękkie i elastyczne ciasto.

Rozwałkowała cisto i wycinała kółeczka a ja tylko lepiłam.

W ciągu trzech godzin (w tym przerwa na kawę) zrobiłyśmy 40 uszek, 60 pierogów z kapustą i grzybami i 60 pierogów z mięsem.

To znaczy zrobiłyśmy trochę więcej, ale trochę ugotowałyśmy zaraz, bo przecież trzeba było spróbować, do próbowania dołączył ślubny i dzieci i zostało tyle, ile napisałam wyżej;).

Jednak co młodość, to młodość i robota szybciej odchodzi i nie boi się „zaprzęgnąć” do pomocy technikę.
A ja stara, nie dosyć, ze robota mi wolniej idzie, to jeszcze nie przejdzie mi do głowy, by wspomagać się mixerem czy innym robotem, tylko jak ta durna gniotłabym to pierogowe ciasto na stolnicy.

Dzisiaj wyjątkowo źle się czuję, bo ciśnienie jest masakrycznie niskie więc siedzę w fortelu i drzemię.

Ugotowałam tylko kapustę na bigos i na kapustę z grzybami, oraz na kapustę z grochem, namoczyłam groch, grzyby i mak.

Jutro przyjeżdża córka i ciąg dalszy tak zwanych przygotowań do świąt.

Pieczenie ciast w poniedziałek.

I tak sobie myślę, ze robię zakupy, sprzątam, gotuję, smażę itd. już od kilkunastu dni, a święta potrwają praktycznie dwa i pół dnia.

Gdzie jest sens?

Na trzeźwo patrząc, to się go nie dopatrzy, ale … tradycja moi Drodzy ma wielką moc.

No bo kto mi to wszystko każe robić?

Nikt, sama chcę, chociaż wieczorem jak jestem padnięta to na tę tradycję psioczę.

Ale rano wstają i wymyślam nową dekorację, wyszukuję jakąś atrakcyjną dodatkową potrawę, kupuję wymarzone prezenty…

A wszystko to dla wnucząt – żeby cieszyły się świętami, by ich klimat i formę zapamiętały i by ich nie myliły z niedzielą, czy innymi wolnymi dniami.

Tak, wiem, ze święta to nie tylko zewnętrzna oprawa, ale przed wszystkim przeżycia duchowe.

Ale o to u wnucząt niech już zadbają rodzice, mnie nic do tego.

Poza tym, od jakiegoś czasu, te przeżycia duchowe są u mnie dość płytkie, więc byłabym dwulicowa gdybym nawijała wnuczętom o duchowych aspektach świąt.

Życzę Wszystkim tu zaglądającym żeby te ostatnie przedświąteczne dni były bez spięć, bez pośpiechu i bez nadmiernego zmęczenia, po prostu żebyśmy miały siły święta (a przede wszystkim wigilię) świętować.

Życzenia świąteczne złożę Wam później. 

Sorry, za jakość zdjęć, ale podczas fotografowania kartek pogoda była iście późnojesienna.

Przepraszam również, że na niektórych zdjęciach sztucznie podkręciłam ostrości, ale musiałam to zrobić, by niektóre elementy były bardziej widoczne.