Się działo!

Tydzień z wnuczętami minął dość szybko i bezboleśnie.

Maluchy spragnione były domowego jedzenia i ruchu, więc nie było „tego nie zjem, tego nie lubię”.

Po śniadaniu zabieraliśmy torbę kanapek, owoce i wodę do picia, i ruszaliśmy w „teren”.

Dzieci smarowaliśmy jakimś preparatem przeciwko kleszczom i komarom, bez którego ponoć żaden żeglarz nie wybiera się na Mazury, a który „skomponował” OMW*.

Dzieci po tym pachniały szkaradnie, ale pogryzione nie były, mimo, ze buszowały w krzaczorach.

Z powodu tego „zapachu” trzeba było wybierać miejsca ustronne, co w obecnej sytuacji wyszło tylko wszystkim na dobre.

Pod koniec tygodnia zaczął boleć mnie ząb.

To się czasem zdarza, ale … mnie bolał ząb leczony kanałowo, czyli martwy, na którym osadzona była korona.

Mam takie dwa, jeden obok drugiego.

Wzięłam tabletkę p/bólową z nadzieją, ze to jakiś nerwoból i przejdzie..

Ale nie przeszło, a na trzeci dzień, czyli w sobotę bolało tak, ze nie dało się wytrzymać.

Stomatologiem nie jestem, ale co taki ból „martwego” zęba oznacza, wiedziałam.

Pojechałam na ostry dyżur, po prześwietleniu okazało się, ze ząb jest nie do końca zaleczony i ze jest silny stan zapalny.

Co robić?

Można silnym antybiotykiem zbić stan zapalny a potem ząb doleczyć.

Albo ząb usunąć.

Nie wiem co robić, silny antybiotyk zbije stan zapalny, ale poharata mi nerkę.

Dzwonię do mojej stomatolog (nie ona te zęby leczyła, bo to było leczenie kanałowe pod mikroskopem) – odpowiada, usunąć jak najprędzej, bo zanim zaleczy się ten stan zapalny to bardzo ucierpi na tym organizm.

No więc dobrze, usuwamy.

Ale coś mnie tknęło aby prześwietlić drugi „martwy” ząb.

Co prawda nie boli, ale chcę wiedzieć co z nim, czy też za czas jakiś nie zrobi mi niespodzianki.

Prześwietlamy  i …. Druga niespodzianka

W kanale tego zęba pozostawione jest narzędzie (odłamane wiertło).

Czyli w każdej chwili z piątką może się stać tak jak z szóstką.

Jeszcze raz telefon do mojej dentystki – co roić w tej sytuacji?

Usuwać oba, pada odpowiedź.

No to usuwamy.

Oszczędzę Wam tutaj opisu.

Piątka poszła sprawnie, ale szóstkę trzeba było dłutować.

Przy czym znieczulenie do końca nie zadziałało, miejsce gdzie był stan zapalny się nie znieczuliło.

I jak mnie teraz ktoś będzie straszył mękami piekielnymi, to mu powiem, że skoro przeżyłam dłutowanie zęba na półżywo, to przeżyję i męki piekielne;))).

To wszystko działo się w sobotę.

Dzisiaj już jestem jako tako na chodzie, i szczęście, ze na mnie każda rana szybko się goi i mam już ładnie dziąsło obkurczone.

W sobotę wyglądało to fatalnie.

Dzisiaj też dowiedziałam się, ze trzeba to było zrobić pod narkozą.

Ano trzeba było, ale przecież nie ja jestem stomatologiem i nie ja powinnam i tym zadecydować.

I na coś przydał mi się wreszcie ten koronawirus😉.

Otóż z tymi ubytkami wyglądam jak menel.

Więc zanim się to zagoi i zanim wszczepię implanty, i po wszczepieniu się zagoi, minie co najmniej dwa miesiące.

A wiec wszędzie tam, gdzie muszę rozmawiać będę zakładać maseczkę i jakoś ten czas 2-3 miesięcy przeżyję, a potem w oczekiwaniu na założenie na implanty koron, zrobię sobie prowizoryczny ruchomy mostek – zaślepkę;)))

I nawet nie chce mi się myśleć o ile zrobi mi się lżej w portfelu😢

To by było na tyle epopei zębowej, cały dzień dzisiaj u nas leje, samopoczucie mam więc adekwatne do dzisiejszej pogody i w ogóle, niech to wszystko piorun trzaśnie⛈.

* OMW - ojciec moich wnucząt.