Nowa droga.

(…) Nie­raz mnie to wspo­mnie­nie po­nie­sie,
Gdy będę roz­wa­żał dro­gę ob­ra­ną.
Dwie dro­gi roz­cho­dzi­ły się w le­sie,
A ja? Ja ob­ra­łem tą mniej uczęsz­cza­ną.
I to wła­śnie wszyst­ko od­mie­ni­ło.
(Autor: Robert Frost)

Co jest najśmieszniejsze w ludziach?

Zawsze myślą na odwrót.

- Spieszy im się do dorosłości, a potem wzdychają za utraconym dzieciństwem.

- Tracą zdrowie by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze by odzyskać zdrowie.

- Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej i w ten sposób nie przezywają ani teraźniejszości ani przyszłości.

- Żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umierają jakby nigdy nie żyli.

                                                                Paulo Coelho  „Być jak płynąca rzeka”.

Jakie to proste i jakie prawdziwe.

Dobrze pamiętam czasy, chociaż było to ponad pół wieku temu, kiedy chciałam przyspieszyć czas żebym mi wreszcie przestano zadawać znienawidzone pytanie – odrobiłaś lekcje?
Żebym mogła wracać do domu później niż o 20,00, no i żeby mi wreszcie kupili wymarzone buty na wyższym obcasie, zwane wówczas „kaczuszki”…

Obecnie często mi się marzy, by znalazł się ktoś, kto zdejmie ze mnie ciężar odpowiedzialności, żeby mi ktoś coś kazał, żeby ogarnięcie wszystkiego nie było tylko na mojej głowie.

„Tracą zdrowie by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze by odzyskać zdrowie” - święta prawda.
Tylko sęk w tym, ze nie wiemy tego na początku naszej drogi, tę prawdę poznajemy dopiero kiedy jesteśmy na finiszu.

„- Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej” – to jest moją piętą Achillesa, moją wielką bolączką.

Za bardzo wybiegam w przyszłość i żyję planowaniem, zapinaniem wszystkiego na ostatni guzik, nie mając już czasu i siły na przezywanie teraźniejszości.
Planowanie jest ważne, wspomnienia są bardzo potrzebne, ale żyje się tu i teraz.

„Żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umierają jakby nigdy nie żyli”.
Pozwólcie, ze do tego akurat dzisiaj się nie odniosę, bo ten ostatni punkt, jest według mnie najważniejszym.
Ale skoki ciśnienia bardzo mnie przymuliły, a podmuchy silnego wiatru wywiały mi z głowy resztki intelektu, więc nie chcę się kompromitować i do tego w pierwszym poście;).