Strach się bać;).

Z malowaniem kartek znowu jestem w plecy, bo był u nas wczoraj cały dzień młodszy wnuczek, niezwykle „słodki aniołek”;).
Wszyscy wiemy, ze dla każdej babci jej wnuczęta są najpiękniejsze, najzabawniejsze, najmądrzejsze i najgrzeczniejsze;).
Wszyscy również wiem, ze tak naprawdę tym naszym „słodkim aniołkom” daleko jest do wyżej wymienionych przymiotników.
Ale kto zabroni babci/ dziadkowi patrzeć na wnuczęta przez różowe okulary;).
Ja na mojego młodszego wnuka przez różowe okulary nie patrzę, bo gdybym sobie na to pozwoliła, to by mnie ten prawie czteroletni berbeć sprzedał zanim bym się spostrzegła;).
Ale generalnie na kochane maleństwa patrzymy rozkochanym wzrokiem i wierzymy im na słowo.
Przecież nikomu nawet na myśl nie przyjdzie, że taki kochany berbeć, to tak naprawdę mały, przebiegły lisek, który tylko czyha, by wyprowadzić nas w pole.
Staś ma na brzuszku bliznę po PEG-u , natomiast na obojczyku ma bliznę po pobieraniu szpiku (przeszło to dziecko trudne chwile w czasie niemowlęcym i dobrze, że się już to skończyło).
Kiedyś panie w przedszkolu to zauważyły i spytały się Stasia od czego ma te blizny.
A „słodki aniołek”, bez mrugnięcia okiem powiedział, ze "tata kujnął mnie WIELKIM nożem"!

Czujecie klimat, tę konsternację pań – to straszne, przecież to okropne, popatrzcie, a tak sympatycznie ten tata wygląda.
Na szczęście jedna z pań przypomniała sobie, ze przecież do Starszaków chodzi starsza siostra Stasia i przepytały Wiktorię na okoliczność.
Kiedy wersję Wiktorii potwierdziła również  Dyrektorka, która o przejściach Stasia wiedziała, sprawa się wyjaśniła i panie opowiedziały o wszystkim córce.
Staś zapytany, dlaczego okłamał panie, odpowiedział - ja nie kłamałem, zlobiłem im kawał.