Szamanka na pół etatu;).

„Kiedy susza dotknęła indiańskie pastwiska i gdy już do picia nie było ani kropli wody delegacja Indian poszła do szamana.

Deszczu nam trzeba – biadolą.

Szaman pyta – „A macie choć trochę wody?”

Wódz podaje mu ostatnia tykwę z wodą.
Szaman ściąga koszulę, ładuje ja do tykwy i wygniata pracowicie.
Wylewa wodę na oczach zdumionego plemienia.
Jeszcze trochę wody potrzebuję – mówi.
Syn wodza oddaje mu swoją tykwę, gdzie na dnie uchowało się trochę wody.
Szaman bez słowa płucze w niej koszulę i wodę wylewa.
Na takie marnotrawstwo wody wódz się wściekł i złapał za tomahawk…gdy nagle niebo zaciągnęło się ciężkimi od wody chmurami i zaczęły kapać pierwsze krople deszczu.
Wszyscy oniemieli.
Co się tak gapicie? – pyta szaman – zawsze pada jak robię pranie.”

W moim przypadku zawsze pada jak umyję okna.
Wobec powyższego powinno zacząć padać, bo mam wszystkie okna, łącznie z obudową balkonu pomyte;).
Jednak wolałabym, żeby tym razem to się nie sprawdziło, bo od poniedziałku, w zawiązku ze strajkiem nauczycieli (przedszkola też strajkują) mam zająć się wnuczętami.
A te dają się okiełznać tylko wtedy, jak się je porządnie przegoni po lesie, parku, czy Ogrodzie Botanicznym.

Zaszła potrzeba, by podziękować komuś za przysługę, raczej gestem niż czymś wymiernym.
Ponieważ pan bardzo lubi gorzką czekoladę miałam sprawę ułatwioną.
Problem był w tym, że na przygotowanie się miałam godzinę czasu.
Ślubnego wysłałam po czekoladę, sama zabrałam się za klejenie czekoladownika.
Wyszło mi coś takiego.
Jeżeli na wierzchu umieści się stosowny napis, to może służyć za kartkę imieninowo/urodzinową.